Ea possunt paria non esse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Duo Reges: constructio interrete. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Cur id non ita fit?

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Memini vero, inquam; Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Refert tamen, quo modo. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quod cum dixissent, ille contra. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Urgent tamen et nihil remittunt.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Efficiens dici potest.: Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Bork: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Bork: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Bork: Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Hunc vos beatum;: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Falli igitur possumus.: Verum hoc idem saepe faciamus.
Verum esto;: Quis istud possit, inquit, negare?

An, si id probas, fieri ita posse negas, ut ii, qui virtutis compotes sint, etiam malis quibusdam affecti beati sint?

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum
gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique
norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis
perfruatur.

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quare ad ea primum, si videtur; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.